दत्ताचा पाळणा Dattacha Palana

जो जो जो जो रे सुकुमारा । दत्तात्रया अवतारा ॥धृ॥

कमलासन विष्णू त्रिपुरारी । अत्रिमुनीचे घरी ।

सत्त्व हरु आले नवल परी । भ्रम दवडिला दुरी ॥१॥

प्रसन्न त्रिमूर्ति होऊनी । पुत्रत्वा पावुनि ।

हर्ष झालासे त्रिभुवनी । राहे ॠषिचे सदनी ॥२॥

पालख बांधविला सायासी । निर्गुण ऋषिचे वंशी ।

पुत्र जन्माला अविनाशी । अनसूयेचे कुशी ॥३॥

षट्दश नामासी आधार । दत्तात्रय अवतार ।

कृष्णदासासी सुख थोर । आनंद होतो फार ॥४॥

---

जो जो जो जो रे मुनिवर्या । स्वामी दत्तात्रया ॥ सांगुनि पूर्वीचा निजपर्या । हालविती अनुसूया ॥धृ॥

असतां निजसदनीं अत्रिमुनी । मागितलें मज पाणी। मुसळ थांबविलें तेचि क्षणीं । ऐकुनि मुनिची वाणी ॥१॥

नारद मुनिनें तें पाहुनि । सांगितलें सुरसदनीं। हरि-हर - ब्रह्मांच्या त्रैपत्नी । क्षोभविल्या अभिमानी ॥२॥

 

त्यांनी आपुलाले दाटुले । छळणासी धाडिले । त्यांहीं अडवुनिया मज वहिले । भिक्षेसी भागितले ॥३॥

मग म्यां तीर्थातें शिंपिले । तिन्ही बाळे केले । भोजन घालुनिया निजवीले । संवत्सर बहु गेल ॥४॥

उमा सावित्री लक्ष्मी । आल्या आमुच्या धामी । त्यांनी मागितले निजस्वामी । सांडुनि आपुली मी मी ॥५॥

मग म्यां दाखविले देवत्रय । तो तूं दत्तात्रय । निरंजनासि आश्रय । सखया तुझा होय ॥६॥ जो जो ॥